உலகில் உள்ள உறவுகள் அனைத்திலும், ஒரு தந்தைக்கும் மகளுக்கும் இடையிலான பந்தம் மிகவும் தனித்துவமானது மற்றும் விலைமதிப்பற்றது. அது வார்த்தைகளால் விவரிக்க முடியாத ஒரு மென்மையான உணர்ச்சிப் பெருக்கின் வெளிப்பாடு. ஒரு மகளின் முதல் ஹீரோ அவளுடைய தந்தைதான். அவளுடைய உலகத்தின் அசைக்க முடியாத தூணாக, அவளுடைய கனவுகளின் பாதுகாவலனாக, அவளுடைய கண்ணீரைத் துடைக்கும் தோழனாக அவர் திகழ்கிறார். இந்த உன்னதமான உறவின் ஆழத்தையும் அழகையும் கொண்டாடும் விதமாக, இதோ சில இதயப்பூர்வமான எண்ணங்கள்.
ஒவ்வொரு மகளின் வாழ்விலும், தந்தையின் தோள்கள் தான் அவள் முதன்முதலில் பார்க்கும் உலகம். அந்த உயரத்தில் இருந்து பார்க்கும்போது, அவளுக்கு பயமென்பதே இல்லை. தந்தையின் கைகளைப் பற்றிக்கொண்டு நடக்கும்போது, உலகின் எந்த சவாலையும் எதிர்கொள்ளும் துணிவு பிறக்கிறது. அவர் சொல்லும் கதைகள் அவளின் கற்பனைக்குச் சிறகுகள் கொடுக்கின்றன; அவர் காட்டும் வழிகள் அவளின் எதிர்காலத்திற்கு ஒளியூட்டுகின்றன. ஒரு தந்தை தன் மகளுக்கு சொத்துக்களைச் சேர்ப்பதை விட, தன்னம்பிக்கையையும், நற்பண்புகளையும் میراث விட்டுச் செல்கிறார்.
மகள் வளர்ந்து, அவளுக்கென ஒரு தனி உலகம் உருவான பிறகும், தந்தையின் மீதான அவளது பாசம் குறைவதே இல்லை. அவளுடைய ஒவ்வொரு வெற்றியின் போதும், தந்தையின் கண்களில் பெருமிதத்தின் மின்னலைக் காணலாம். அவளுடைய சிறு சோர்விலும், அவருடைய இதயம் கவலை கொள்வதை உணரலாம். திருமணத்திற்குப் பிறகும், புகுந்த வீட்டில் அவள் பட்டாம்பூச்சியாய் பறந்தாலும், அவள் இளைப்பாற நினைக்கும் மரத்தின் நிழல், அவளது தந்தையின் நினைவுகள்தான். இந்த உறவு காலத்தால் கரையாதது, தூரத்தால் குறையாதது.
அப்பாவின் அன்பு, மகளின் ஆயுள் வரை தொடரும் அரண்.
தந்தையின் தோள்கள், மகளுக்குத் தன்னம்பிக்கை தரும் கோட்டைகள்.
மகளின் மௌனத்தைக்கூட புரிந்துகொள்ளும் மாபெரும் கலைஞன் அப்பா.
தாய்ப்பாசம் தெரியாத மகளுக்கு, தந்தையே தாயுமானவன்.
என் தந்தை எனக்குக் கொடுத்தது சொத்தல்ல, அவரே என் சொத்து.
ஆயிரம் உறவுகள் அருகிருந்தாலும், அப்பாவின் அரவணைப்புக்கு ஈடாயிடுமா?
சின்னச் சின்ன ஆசைகளைக்கூட, சிகரமாய் நிறைவேற்றும் சிற்பி அப்பா.
கண்ணீரைத் துடைக்கும் விரல்கள் ஆயிரம், ஆனால் அப்பா துடைத்தால் கவலையே கண்ணீர் விடும்.
தந்தையின் கைப்பிடித்து நடக்கும் மகளுக்கு, தடைகள் எல்லாம் தூசியாகும்.
மகளின் புன்னகை, தந்தையின் புண்களை ஆற்றும் பெரும் மருந்து.
அப்பாவின் வியர்வைத்துளிகள், மகளின் வசந்தகாலத்தின் விதைகள்.
எத்தனை வயதானாலும், அப்பாவிற்கு மகள் என்றும் இளவரசிதான்.
உலகம் உன்னை நம்பாத போதும், “என் மகள் ஜெயிப்பாள்” என்று சொல்லும் ஒரே ஜீவன் அப்பா.
விழுந்தால் தாங்கிப் பிடிக்கும் வேர் அப்பா, விண்ணைத் தொட வைக்கும் ஏணி அப்பா.
தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டுவார், தகுதிகளைத் தட்டிக்கொடுப்பார், என் தந்தை.
மகளின் மின்னல் வெற்றிக்குப் பின்னால், தந்தையின் மெளன உழைப்பு உண்டு.
அப்பாவின் மௌனம் கூட, மகளுக்கு ஆயிரம் அர்த்தங்கள் சொல்லும்.
தந்தையின் கண்கள், மகளின் எதிர்காலத்தைக் காக்கும் இரு காவல்காரர்கள்.
மகளின் முதல் ஹீரோ, கடைசி வரை ஹீரோ… மற்றெல்லாம் ஜீரோ! அது அப்பா.
தோல்விகள் துரத்தும்போது, தோள் கொடுக்கும் முதல் தோழன் அப்பா.
அப்பாவின் தோள்மீது அமர்ந்து பார்த்த உலகம், அத்தனை அழகானது.
கற்பனைக் கதைகள் சொல்லி வளர்த்தார், இன்று அவரே என் வாழ்க்கையின் நிஜக் காப்பியமானார்.
என் தந்தை ஓர் எளிய மனிதர், ஆனால் என் চোখে அவர் ஒரு மாவீரன்.
மகளின் ஒரு துளி கண்ணீரை, தந்தை ஒரு கடல்போல தாங்குவார்.
பாசத்தின் மறுபெயர் அப்பா, மகளின் வாழ்வின் ஒளிவிளக்கு அப்பா.
அன்று விரல் பிடித்து நடக்கக் கற்றுக்கொடுத்தார், இன்று என் வாழ்க்கைக்கு வழிகாட்டுகிறார்.
தங்கத்தில் சிலை செய்தாலும், என் தந்தையின் அன்புக்கு ஈடாகாது.
மகளின் முகவாட்டம், தந்தையின் இதயத்தில் இடிவீழ்வதற்கு ஒப்பாகும்.
பேசாத மொழியில் மகளின் தேவைகளை உணர்பவர் பேரன்பு கொண்ட தந்தை.
என்றென்றும் மகளின் நிழலாக, நிஜமாக இருக்கும் ஒரே உறவு தந்தை.
அப்பாவின் அறிவுரை, மகளின் வாழ்க்கைப் பயணத்தின் அதிசய திசைகாட்டி.
தன் கனவுகளைத் துறந்து, மகளின் கனவுகளுக்குச் சிறகுகள் கொடுப்பவர் தந்தை.
மகளின் வெற்றிப் பாதையில், முட்களை அகற்றும் முதல் கரங்கள் தந்தையுடையது.
இவ்வுலகில் மகளுக்குக் கிடைக்கும் முதல் நண்பன், நிரந்தரக் காவலன் அவளின் தந்தை.
அப்பாவின் மடி, மகளின் அத்தனை கவலைகளையும் கரைக்கும் அமுத சுரபி.